Rheezerveen is nog niet zo oud. In 1829 wordt het voor het eerst genoemd en dan wonen er 194 mensen. Dit zijn hoofdzakelijk veenarbeiders. Zij graven het veen af en maken de grond geschikt voor akkerbouw en veeteelt. Na verloop van tijd komen er ook steeds meer boeren wonen. Er zijn in 1874 al zo veel huizen dat ze met een nummer aangeduid moeten worden. De school krijgt in 1907 huisnummer O75.
In het begin moesten Rheezerveense kinderen in Heemse of Hardenberg naar school; elke dag te voet (vaak op klompen) naar school over onverharde en in de winter bijna onbegaanbare wegen. Het is bijna niet meer voor te stellen. En de kinderen hadden geen keuze, want vanaf januari 1901 moesten alle kinderen van 6 t/m 12 jaar naar school.Om hier iets aan te doen werd er in 1905 een schoolvereniging opgericht met als doel om in Rheezerveen een eigen Christelijke school te realiseren. Omdat bijna alle inwoners van Rheezerveen naar de Hervormde en de Gereformeerde kerk in Heemse gingen, vroegen ze hulp aan hun dominees (Doekes en Van Herwerden). Samen hebben ze zich ingespannen om die school ook te realiseren. De overheid hielp hen niet. De vereniging moest zelf grond kopen, een school bouwen en de meester betalen. Dat hadden ze er voor over en met dubbeltjes en kwartjes en met renteloze leningen werd er voldoende geld bij elkaar gebracht. En daardoor konden op 19 februari 1907 meester Schreutelkamp en juffrouw Jakobs met 40 kinderen, verdeeld over 2 klassen, starten. Om hen te kunnen (blijven) betalen moest elk gezin elke week een kwartje betalen. Gelukkig veranderde dat in 1917. Vanaf dat jaar werd de Christelijke school ook door het rijk bekostigd.
Na 25 jaar was er aan de afgelegen ligging nog niet veel veranderd. Er was geen elektriciteit, het water kwam uit een pomp en in de school was ook geen wc. Een journalist schreef dat de school in “een hopeloze modderpoel” stond, het “moddergat” genaamd. Voor mensen die zich in de oorlog voor de Duitsers wilden verstoppen was Rheezerveen daardoor een ideaal oord. Meester Lankkamp hielp ze aan een onderduikadres en deed het verzetswerk naast zijn werk op school.
Na de oorlog werd er een 4-de lokaal bijgebouwd. Er zaten toen 119 kinderen op school. Er was echter ook een zevende en een achtste klas. Kinderen mochten tot 14 jaar op de lagere school blijven. In 1946 werd het eerste schoolreisje gehouden. Met de bus naar het station en met de trein naar Emmen.In de herfst werd er vaak veel verzuimd door kinderen van 12 jaar en ouder. Zij hielpen hun ouders dan met het aardappels rooien. Ze hadden “landbouwverlof”. In de strenge winter van 1947 hadden de kinderen een week vrij. De brandstofbonnen (rantsoenering) waren op; er was er geen turf of steenkool meer te krijgen. Meester Habers wekte eens zelf stroom op met een benzinemotor uit een landbouwmachine. Daardoor konden de kinderen werken bij elektrisch licht. In deze tijd kwam (voor het eerst) ook de kwaliteit van het onderwijs in een bestuursvergadering ter sprake: Er waren te veel kinderen blijven zitten. Of kwam dat door het hoge verzuim?
In 1953 bouwde de Hervormde kerk van Heemse tegenover de school een gebouw waarin men op zondag kerk ging houden. Het heette de Samenkomst. Eerst waren er allerlei kerkelijke activiteiten in de school, maar nu kon de school op haar beurt gebruik maken van de Samenkomst. Dat kwam goed uit toen de school begin 60-er jaren helemaal gerenoveerd werd. Een deel van de kinderen kon toen in de Samenkomst naar school; de rest zat in een noodgebouw op het plein.Leerlingenaantallen in 1954: Combinatieklas 1 en 2 telt 49 leerlingen Dat vond juf Borkent toch wel veel. Klas 3 en 4 telde 31 leerlingen en meester Postma gaf les aan de klassen 5 t/m 8 met 34 leerlingen.Rond die tijd kreeg de school waterleiding, echte wc’s en gasverlichting; dat was een hele verbetering. In 1959 werd de school zelfs op het elektriciteitsnet aan gesloten. De gas- en petroleumlamp waren niet meer nodig.
In 1965 werd er ook een kleuterschool opgericht. Op 22 november was hun eerste schooldag met 16 kleuters in de Samenkomst. In 1967 kreeg de school ook een naam: “Het Purkennest”. In 1969 werd de lagere school nog weer “uitgebreid” met een handenarbeidlokaal. Een deel van de zolder werd daarvoor verbouwd. Op 1 januari 1982 fuseerden de lagere school en de kleuterschool. Daarmee liepen ze op de wettelijke verplichting vooruit, want per 1 augustus 1985 moest elke kleuterschool met een lagere school zijn samengevoegd. Vanaf die datum heette de “nieuwe school” basisschool en zaten er kinderen op van 4 t/m 12 jaar. Ook in een ander opzicht kwamen beide scholen wat dichter naar elkaar toe. In 1981 was er een noodgebouw geplaatst op het plein. Het bestond uit een werk- en een speellokaal en een ruime hal, waarin allerlei speelhoeken konden worden ingericht. Het zou maar van korte duur zijn. Het gebouwtje was slecht geïsoleerd en er kwamen al gauw allerlei mankementen. Daarom werd er in 1985 een kleuterlokaal aangebouwd aan de lagere school; nu was het echt één school met een groot en in 1988 opnieuw ingericht schoolplein annex voetbalveld.
Door deze fusie veranderde er nog meer. Scholen werden nu verplicht om na te denken over de kwaliteit van het onderwijs. In Rheezerveen stelden de teams daarom een schoolwerkplan op. Later ging dat schoolplan heten en dat werd elke 4 jaar opnieuw vastgesteld. Als de inspecteur op bezoek komt, vraagt hij er naar en kijkt of de school het plan ook echt uitvoert.
Ook de ouders werden meer bij de inhoud van het onderwijs betrokken door het instellen van een medezeggenschapsraad. Als eerste ouders werden de dames Lenters en Hop gekozen, naast twee leerkrachten.
Dan was er natuurlijk ook nog het bestuur dat de organisatorische zaken regelde. Er kwamen echter steeds meer (naschoolse) activiteiten bij, die heel veel energie vroegen. Daarom besloot men om naast het bestuur en de medezeggenschapsraad ook een oudercommissie op te richten. Die vergaderde op 7 mei 1985 voor het eerst.
Zorgen waren er ook. Het leerlingenaantal daalde en de prognoses waren voor Rheezerveen niet gunstig. De overheid wilde kleine scholen samenvoegen en stelde opheffingsnormen vast. In Hardenberg was die norm 63 en daar zat de school nog wel boven, maar hoe lang? Ook op het bestuur kwam steeds meer af, veel nieuwe wetten en regels. Er gingen binnen Hardenberg stemmen op om als besturen van Christelijke scholen te gaan fuseren. Zo werd er in 1994 een samenwerkingsovereenkomst gesloten en die leidde in 1997 tot de Vereniging voor Protestants Christelijk Primair Onderwijs in Noord Oost Overijssel. In 2005 sloten zich daar ook de PC scholen uit Dedemsvaart bij aan en zo ontstond de Vereniging voor Protestants Christelijk Onderwijs Chrono. De vereniging telde 16 scholen in de gemeente Hardenberg. Het bestuur stond al haar bevoegdheden af en ging door als Schoolcommissie; een soort klankbord voor de directeur.
Het bestuur had destijds een vooruitziende blik. Na 2003 daalde het leerlingenaantal gestaag, in 2015 zelfs onder de 40 leerlingen. Door een aantal grote scholen binnen Chrono is het gemiddelde aantal leerlingen per school echter ruim boven de opheffingsnorm. Daardoor kan CBS Rheezerveen als school gewoon blijven bestaan en kan ze zonder zorgen van de voordelen die een kleine school heeft, genieten.
In oktober 2019 breekt er weer een nieuwe fase aan: de basisschool wordt een Integraal Kind Centrum. Een IKC wil zeggen dat we 1 plek zijn waar je zou mogen komen van ’s morgens vroeg tot het eind van de dag. En wij willen er voor zorgen dat het daar een plek is waar iedereen zich kan ontwikkelen, waar je je veilig voelt, waar we samen spelen en leren. Dat doen de kinderen en dat doen ook de medewerkers. Wij willen samen het beste voor alle kinderen van 0 tot 13 jaar in Rheezerveen en er omheen.
Mocht u meer willen weten over de geschiedenis van de school? Toen het 100-jarig bestaan gevierd werd, is er een speciaal boek gemaakt. We hebben nog een voorraadje liggen. Als u interesse hebt, kunt u een boek kopen door een mail te sturen naar [email protected]